Actuele activiteiten

















Wie man mit Feuer malt

22 mei 2025

In mijn lezing bespreek ik de expositie ‘Sag mir wo die Blumen sind’, Kiefer's eigen worsteling met het Nationaal-Socialisme. De expositie is vanaf 7 maart 2025 te zien in een  gezamenlijke tentoonstelling van het van Gogh museum en het Stedelijk Museum Amsterdam.

Götzen-Dämmerung

Met de Eerste Wereldoorlog was een einde gekomen aan de laatste fundamenten van staat, traditie en folklore. Waarden van eer, trots en plicht, idealen van God, heroïek en vaderland, ze hadden allemaal in de loopgraven hun geldigheid verloren. Götzen-Dämmerung, zou Nietzsche gezegd hebben. 

De ontwaarding van alle waarden van het leven waar hij ons als eerste op wees, bereikt haar dieptepunt met het sociaal darwinisme van de nazi's en de misdaden die uit die naam zijn gepleegd. Nog steeds weten we ons geen raad met die erfenis.

Dezelfde machteloosheid ervaar je tijdens je ontmoeting met het werk van Kiefer. Zijn werken overweldigen en onderwerpen je. Ze zijn op een ongemakkelijke manier zelf deel van het thema waar ze zich tegen afzetten.

Aanmelding via info@kunstenhuisidea.nl

Modernisme en nihilisme

6 maart 2025

In deze tweede lezing van het tweeluik richt ik me met name op de kunststromingen van het dadaïsme, constructivisme en suprematisme. Aan de hand van een aantal cruciale werken laat hij zien hoe de crisis in de Europese cultuur zich verder verdiept.

Tijdens het Interbellum had de kunst geprobeerd om de moderne mens een nieuwe richting te wijzen in een steeds technischer landschap. Na een eeuw van secularisatie, industrialisatie en urbanisatie, waren wij ons traditionele thuis kwijt geraakt.

Voor het eerst in de geschiedenis werd ons leven en werk in toenemende mate beheerst door technische processen.

Nieuwe weg?

De onderliggende vraag van beide lezingen is in hoeverre de kunststromingen uit het Interbellum erin geslaagd zijn om de mens een nieuwe weg te wijzen in een wereld die bepaald wordt door de verbintenis van wetenschap en techniek.

Voor reserveringen, ga naar

 

Wie ben ik?

Mijn naam is Harald Weidmann. Ik ben 59 jaar. Na mijn studie filosofie en bestuurskunde heb ik in veel verschillende functies gewerkt.

Een van de meest interessante opdrachten had te maken met het definiëren van kwaliteit voor een nieuw product. Hoe simpel het op het eerste gezicht lijkt, het bleek een interessante opdracht te zijn in een multinationale onderneming.

In Duitsland betekent kwaliteit precisie en perfectie. In Frankrijk is het luxe. In Italië is het technologie. In Azië is het eenvoud. In de VS is het innovatie. In Australië . . . Nou, je begrijpt het punt.

De casus illustreert het belang van vragen en luisteren; zaken die we meestal vergeten in een stressvolle zakelijke omgeving. Van stress ga je niet alleen slecht luisteren, het put je ook uit en maakt je gedesoriënteerd.

 Ik heb dit zelf ondervonden in mijn loopbaan. Stress en de gevolgen daarvan voor je mentale gezondheid werden een belangrijk thema in mijn werk en ik verbeterde mijn adviesvaardigheden met behulp van NLP en meditatietechnieken.


Uiteindelijk was een carrière in het bedrijfsleven niet bevredigend genoeg. Ik besloot mij weer te richten op mijn belangrijkste interesses: filosofie, antropologie en kunst.

Eind vorig jaar heb ik besloten om mijn ervaringen en bevindingen op te schrijven in de vorm van een aantal lezingen en workshops. Houd mijn website in de gaten en schrijf je in!

Ik geef geen inleiding in de filosofie of een overzicht van belangrijke filosofen; ik leer je filosoferen en waarnemen.

 

Ontmoet leuke mensen - Kleine groepen van maximaal 20 deelnemers
Boeiende workshops met veel interactie - Inclusief 1 of 2 museumbezoeken

 

 






Activiteiten, Expo's & Opinies


Oog in oog

Datum:12-07-2023

Na de Futuristen in het Kröller-Müller Museum voerde dag 2 van de workshop Art meets Consciousness afgelopen woensdag langs dit echtpaar in het Museum Catharijneconvent.
Welke verhalen vertelt het stel je? Welke emoties ondergaan de personages op het doek en wat maakt hun aanblik in jezelf los?

Er is een hele duidelijke relatie tussen de ontwikkeling van je bewustzijn en die van je emoties: hoe veelzijdiger het gevoelsleven met haar tegengestelde emoties is, des te hoogwaardiger het bewustzijn is dat tussen deze veelvoud van opposities vorm krijgt.

Hoe komt het dat wij ons kunnen inleven in de emoties van anderen, zelfs als die ander een personage is op een doek? En wat is het evolutionaire nut van deze vaardigheid? Het antwoord op deze vragen heeft alles te maken met het gegeven dat groepsgenoten zowel bondgenoten als concurrenten zijn. De noodzaak om de ander te kunnen ‘lezen’ heeft in de evolutie geleid tot het unieke vermogen om te anticiperen op de ander. Dit gebeurt door middel van spiegelneuronen. Spiegelneuronen zijn zenuwcellen die empathie of medelijden en medeleven mogelijk maken. Je ziet een vreemdeling zijn of haar teen stoten en jouw gezicht vertrekt ook. Je ziet iemand gapen en gelijk ontstaat bij jou ook de behoefte om te gapen. Je wordt verdrietig bij het kijken naar een droevige film. Afijn, de voorbeelden zijn eindeloos. De aanwezigheid van spiegelneuronen is aangetoond bij mensen, maar waarschijnlijk zijn deze zenuwcellen ook actief bij een kleine groep van andere diersoorten: primaten (we spreken niet voor niets van na-apen), bavianen, kapucijneraapjes, dolfijnen, honden (die gaan al gapen als ze een tekenfilm zien van een gapende soortgenoot), papagaaien en parkieten (zij imiteren elkaar ook bij het gapen en uitrekken) en zelfs zebravissen.

 1685879859474.jpg


Terug naar overzicht



reallygreatphilosophy.com
where philosophy meets...well, everything and everyone!